من به یوونتوس تعلق دارم
 |
جیجی بوفون از حس تعلق خود به باشگاه یوونتوس و هواداران آنها صحبت کرده و مدعی شده زمانی که خودش احساس کند دیگر شرایط بازی کردن را ندارد، از دنیای فوتبال خداحافظی خواهد کرد.
در ماه های اخیر انتقاداتی به عملکرد بوفون شکل گرفته بود ولی این سنگربان کهنه کار با نمایش های خیره کننده خود و همچنین کسب مقام نهم بهترین بازیکن سال فوتبال جهان، به تمامی انتقاد ها پاسخ داد. با این حال جیجی خودش را اصلی ترین منتقد بازی خود می داند و صحبت های جالبی نیز در مورد مسائل تربیتی کودکان دارد. قسمت هایی از مصاحبه جذاب بوفون با روزنامه L’Equipe را مرور خواهیم کرد:
من پس از اینکه مرتکب اشتباهی می شوم، دل شکسته و افسرده نخواهم شد چون هر کسی می تواند در طول سال یک یا دو اشتباه داشته باشد ولی نه بیشتر. زمانی که من اشتباه کردم، به ناگهان با آن مثل یک فاجعه برخورد شد و مردم می گفتند من پیر شده ام. طبیعتا من حالا که 38 سال سن دارم خیلی راحت تر مورد انتقاد قرار می گیرم ولی واقعیت این است که من در سن 30 یا حتی 25 سالگی هم اشتباهاتی داشتم.
بوفون ادامه داد:
من منتقد اصلی خودم هستم. اگر روزی به این نتیجه برسم که اشتباهات من به دلیل این است که چابکی گذشته را ندارم و یا اینکه در درک شرایط دچار مشکل شده ام، مطمئنا خودم اولین نفری هستم که دست هایم را بالا برده و بازنشسته خواهم شد. واقعیت این است که انتقاد ها به من انگیزه می دهند و زمانی که احساس کنم دیگر تمایلی برای اثبات خود ندارم، زمان خداحافظی فرا رسیده است.
برنامه بوفون برای خداحافظی از فوتبال؟
برنامه من این است که پس از جام جهانی 2018 دستکش هایم را آویزان کنم. اگر بتوانم در 6 جام جهانی بازی کنم، در آن صورت خیلی خوشحال خواهم شد.
به یوونتوس حس تعلق دارم:
زمانی که تیم به سری بی رفت، من در یوونتوس ماندم چون من ارزش های مشخصی در زندگی خود دارم. ارزش هایی مثل حس تعلق و حق شناسی در قبال باشگاه، بازیکنان و هوادارانی که همیشه رفتار منصفانه ای با من داشته اند.
جیجی در مورد اهمیت احترام به سرود ملی کشور ها نیز گفت:
زمانی که جوان تر بودم، سرود ها را با اعتقاد کامل نمی خواندم. این یک موضوع طبیعی است، مردم بزرگ تر می شوند و نگرش متفاوتی نسبت به هر چیزی پیدا می کنند. امروز سرود ملی ارزش بسیار بیشتری برای من دارد. مسخره کردن سرود ملی واقعا کار احمقانه ای است وقتی فداکاری های زیادی پشت آن وجود دارد. به نظر من تمسخر سرود ملی مانند این است که پدر یا مادر خود را تحقیر کنید.
اهمیت بازیکنان به عنوان یک الگو؟
این اجتناب ناپذیر است که یک بازیکن باید الگو باشد و من این مسئولیت را با جذیت کامل پذیرفته ام اما این موضوع نیز باید مورد توجه قرار بگیرد که نباید در مورد اهمیت یک فوتبالیست در جامعه اغراق شود.
بوفون در پایان نیز به نقش بازیکنان در تربیت فرزندان صحبت کرده است:
من خودم باید فرزندانم را تربیت و بزرگ کنم. گونزالو هیگواین، جیجی دوناروما یا الساندرو دل پیرو افرادی نیستند که فرزندان ما را بزرگ می کنند. پدر و مادر فقط می توانند از رفتار ها یا ویژگی های یک بازیکن در تربیت کودکانشان استفاده کنند ولی آنها نمی تواند اساسی برای تربیت فرزندان ما باشد.
